dinsdag 20 juli 2010

Iris

Iris zat op de BSO toen ik haar 8 jaar geleden leerde kennen. Ze was al gauw mijn vriendinnetje en kwam bijna iedere dag. Later kwam ze elke woensdag en nam haar broertje Jeroen mee. Die zat ondertussen ook op de BSO. Jeroen zat als vierjarige een keer bij me op schoot, keek me aan en zei: 'Ik vraag me af of wij later als ik groot ben nog steeds zulke goede vrienden zullen zijn'.
Iris kwebbelde heel gezellig. Haar hele jeugd heb ik bijzonder goed kunnen volgen. Van vriendjes, vriendinnetjes en liefdes tot andere vriendjes en vriendinnetjes en nieuwe liefdes. Van leraren en gymnastiek, zwemles en vakantie. En ieder jaar als ik jarig was kreeg ik van haar een reep chocola met noten!
Soms was ze er een paar weken niet geweest. Dan deed ik net of ik haar niet meer kende en vroeg hoe ze ook alweer heette......'het is een bloemetje....ik weet het wel....Roos......nee eh......Margriet?'
Ze is nu 13 en is een hele grote en prachtig mooie dame. Ze wist niet dat ik ziek was, hoorde het van Ingrid en schreef me een mailtje.....

Jeroen in het midden, Iris linksboven

Lieve Adam,
Ik schrok me vandaag helemaal dood!
Ik ben wel vaker langs geweest maar dan was je er niet..
En ik wist niet wat er was.
Tot ik vandaag weer langs kwam....
Ik loop de B.S.O binnen, ik loop recht op je kantoor af en ik zie je niet. Ik vroeg aan Ingrit waarom je er weer niet was.
Toen vroeg Ingrit aan mij; weet je dan niet dat Adam ziek is? Ik vroeg; Ooh?! Wat heeft hij dan? Toen vertelde ze dat je kanker had. Ik schrok me kapot, ik was er serieus stil van.. Nu ben ik benieuwd hoe het met je is. Het spijt me dat ik het niet eerder wist.
Hoe is het met je?
Wanneer kan je weer werken?
Wanneer ben je er achter gekomen dat je het had?
Waar heb je een Tumor?
Ik heb genoeg vragen..
Dikke Kus X iris.

Een mailtje dat ik niet wil kwijt raken, daarom staat het nu hier.

1 opmerking: